Massaal schaakplezier tijdens Tata Steel Chess Festival

Afgelopen weekend togen schaakliefhebbers en gezinnen met kinderen massaal naar het Tata Steel Chess Festival in Wijk aan Zee. Alleen al aan de schaaklessen met Chessity deden zo’n 750 kinderen mee. Ook de andere kinderactiviteiten tijdens het Festival waren drukbezocht, van schminken en een schaakrobotje knutselen, tot judo en schaatsen op een kunstijsbaantje op het dorpsplein.

Als partner van het Tata Steel Chess Tournament verzorgde Chessity in basisschool De Vrijheit, pal naast de toernooilocatie, net als voorgaande jaren schaaklessen voor kinderen. Dit jaar waren hier zelfs twee lokalen voor ingericht, maar met name op zondag was dat amper voldoende. Vooral tijdens de online Tata Steel Chess Festival-toernooien (99 deelnemers) stonden kinderen in de rij om nog naar binnen te mogen en mee te kunnen doen.

“Mijn zoon krijgt op school schaakles met Chessity”, vertelt een moeder, terwijl zoonlief fanatiek zijn toernooipartijtjes probeert te winnen. “Zijn meester had over dit festival verteld, dus toen wilde mijn zoon er graag naartoe. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat het zó leuk zou zijn.”

(tekst gaat door onder foto)

De jonge schaakfans uit Oldekerk staan klaar voor hun reis naar Wijk aan Zee

Tijd te kort om alles te doen

Speciale gasten waren de kinderen van CBS Rehoboth en Schaakvereniging Schaak Maar Raak uit Oldekerk. Na het winnen van de door Tata Steel Chess en Chessity uitgeschreven wedstrijd werden ze zaterdagochtend uit Oldekerk (15 km ten westen van Groningen) opgehaald voor een geheel verzorgd bezoek aan het Festival.

Dat dit een succes was, bleek wel toen de bus weer klaar stond voor de terugreis. Ongeveer de helft van de kinderen, was niet op het afgesproken tijdstip bij de bus. Te druk met alles te bekijken en beleven. “Het was superleuk meester, maar ik had nog wel veel langer willen blijven.”

(tekst gaat door onder foto)

Chessto en andere robotjes

“Pffff, broertjes.” Daar sta je dan op zondagmiddag als pril pubermeisje te wachten tot je broertje zich eindelijk laat losweken van de Chessity-computer. Zelf kon ze nog niet schaken, maar ze leerde vandaag toch maar mooi even de loop van de stukken en schaak zetten. “Het robotje in Chessity vond ik erg leuk, maar nu wil ik graag een robotje gaan knútselen.”

Maar ja, dat jongere broertje, hè. Hij was het die het gezin op het spoor zette van het bezoek aan Wijk aan Zee. “Hij houdt heel erg van schaken, dus ik begrijp wel dat hij dit superleuk vindt”, zegt grote zus vol begrip. Maar kunnen ze nu niet… nee dus, want nu begint net het Tata Steel Festival-toernooi. Toch zelf ook maar weer achter de computer dan. Even laten zitten broer en zus met verhitte hoofden naast elkaar te schaken. “Ik heb al 2 punten!” “Ik heb er al 3!”

Als het schaaktoernooi is afgelopen vindt zelfs het broertje dat het na ruim 2 uur (!) schaken met Chessity wel tijd is voor iets anders. “Maar ik ben blij dat we nog even gebleven zijn”, bekent grote zus, “want dat toernooi was echt heel erg leuk!” Zien we haar volgend jaar weer? “Dat hoop ik!”

Vaste klanten

Terugkomende bezoekers, dat is een verschijnsel waarmee het Tata Steel Chess Festival inmiddels bekend is. Er waren heel wat gezichten die we herkenden van de vorige edities.

Zo kroop er twee jaar geleden op zondagmiddag een ventje van amper twee turven hoog achter een van de Chessity-computers. Het touchpad bedienen was voor zijn fijne motoriek nog een brug te ver. Maar met een beetje hulp liet hij de kikker vrolijk door de Rivier springen en leerde hij de loop van de toren en de loper. Tegen sluitingstijd verliet hij met grote tegenzin het lokaal.

Vorig jaar was hij weer van de partij en ook dit jaar kroop hij achter een Chessity-laptop. Met zijn zes jaar nog steeds een klein opdondertje, maar inmiddels wel met touchpadvaardige handjes en vol zelfvertrouwen: “Ik wil iets leren. Graag iets heel moeilijks”, verzocht hij, “want dat met die kikker is voor mij veel te makkelijk.” 

Dat bleek: terwijl zijn kleine zusje zich goed vermaakte in de Rivier, zat hij een uur lang Toren-lesjes weg te tikken alsof zijn leven ervan afhing. Met een beleefd ‘dankjewel’ stapte hij aan het eind van de dag het lokaal weer uit. “Tot de volgende keer!”

© Foto's: Alina l'Ami en Chessity